غلامحسین کاظمیان؛ غلامحسین کاظمیان؛ رضا توکلی دارستانی؛ علیرضا منافی راثی؛ محمد مهدی سرزعیم؛ رامین فرهنگ زنگنه؛ آرش غفاری؛ فرشاد صفدری
چکیده
استئوسارکوما معمولترین تومور بدخیم استخوانی در جوانان است. در این مقاله یک بیمار ۲۸ ساله دچار عود استئوسارکوم ترقوه بهدنبال رادیوتراپی بهدلیل لنفوم «هوجکین» معرفی گردید.
بیشتر
استئوسارکوما معمولترین تومور بدخیم استخوانی در جوانان است. در این مقاله یک بیمار ۲۸ ساله دچار عود استئوسارکوم ترقوه بهدنبال رادیوتراپی بهدلیل لنفوم «هوجکین» معرفی گردید.
سید مرتضی کاظمی؛ سید مهدی حسینی خامنه؛ سیاوش همتی اسلاملو؛ رامین فرهنگ زنگنه؛ محمد رضا بیگدلی؛ سید محمد قریشی
چکیده
۱۳۸۷پیشزمینه: تا پیش از دهه ۸۰میلادی اصول درمانی کلیه رشتههای جراحی مبتنی بر قضاوت شخصی جراحان بود. در دهه هشتاد بحث پزشکی مبتنی بر شواهد شکل گرفت و شیوههای درمانی بر پایه تحقیقات استاندارد استوار شدند. با گسترش دامنه تحقیقات و چاپ مقالات پزشکی، این سوال مطرح شد که نتایج مقالات تا چه حد قابل اطمینان هستند؟ این سوال با ارائه سطح ...
بیشتر
۱۳۸۷پیشزمینه: تا پیش از دهه ۸۰میلادی اصول درمانی کلیه رشتههای جراحی مبتنی بر قضاوت شخصی جراحان بود. در دهه هشتاد بحث پزشکی مبتنی بر شواهد شکل گرفت و شیوههای درمانی بر پایه تحقیقات استاندارد استوار شدند. با گسترش دامنه تحقیقات و چاپ مقالات پزشکی، این سوال مطرح شد که نتایج مقالات تا چه حد قابل اطمینان هستند؟ این سوال با ارائه سطح شاهد مقاله به مقدار زیادی قابل پاسخگویی است. هدف از این مقاله بررسی قدرت و سطح شواهد مقالات منتشر شده در مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران از سال ۱۳۷۴تا ۱۳۸۷بود.مواد و روشها: مقالات منتشر شده در مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران (۱۳۸۷-۱۳۷۴) توسط پنج پزشک، مطابق استانداردهای مجله جراحی استخوان و مفاصل آمریکا، بهطور جداگانه سطحبندی و نتایج مقایسه شدند. در این نظام ابتدا مقالات به چهار زیر گروه درمانی، تشخیصی، پیش آگهی و اقتصادی تقسیم شدند و سپس هر کدام در سطوح ۱ تا ۵ قرار گرفتند.یافتهها: ۵۴% مقالات درمانی، ۹% تشخیصی، ۳۵% پیشآگهی و ۲% بررسی صرفه اقتصادی بودند. از نظر سطح شاهد، ۲% در سطح یک،۸% سطح دو، ۵% سطح سه، ۸۴% سطح چهار و ۱% در سطح پنج قرار گرفتند.نتیجهگیری: بیشتر مقالات این مجله از نوع درمانی و پیشآگهی و در سطح 4 بودند. همچنین میزان مقالات سطوح ۱ تا ۳ در این نشریه در سال ۱۳۷۴به بیش از ۳/۵ برابر در سال ۱۳۸۷ افزایش یافته بود.
فرامرز مصفا؛ سید مرتضی کاظمی؛ محمد کفاشی؛ علیرضا اعجازی؛ لاله دفتری بشلی؛ محمد رضا بیگدلی؛ رامین فرهنگ زنگنه
چکیده
پیشزمینه: داروهای آنتیفیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار میروند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بودهاند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: داروهای آنتیفیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار میروند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بودهاند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده طی ۴سال بر روی ۶۴ بیمار که کاندید جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان بودند با بیحسی اپیدورال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه دریافتکننده اسید ترانکسامیک (۳۲ نفر) و داورنما (۳۲ نفر) تقسیم شدند. بیماران گروه مورد و شاهد ۱۵ دقیقه قبل از جراحی به ترتیب اسید ترانکسامیک ۱۵ میلیگرم در هر کیلوگرم وزن یا نرمال سالین به صورت تزریق آهستۀ داخل وریدی دریافت کردند.یافتهها: تزریق اسید ترانکسامیک موجب شد که افت هموگلوبین ۶ ساعت (۰/۰۳۵=p < /em>) و ۲۴ ساعت (۰/۰۴۳=p < /em>) بعد از جراحی، میزان خونریزی حین عمل (۰/۰۲۴=p < /em>) و نیاز به تزریق خون آلوژنیک (۰/۰۱۷=p < /em>) به طور معناداری کمتر باشد. افت هماتوکریت ۶ و ۲۴ ساعت بعد از جراحی و طول مدت بستری در گروه مورد نیز کمتر بود ولی این تفاوت معنادار نبود.نتیجهگیری: تزریق اسید ترانکسامیک قبل از جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان با بیحسی اپیدورال موجب کاهش خونریزی حین و بعد از عمل جراحی و همچنین باعث کاهش نیاز به تزریق خون آلوژنیک میشود.